مقدمه
تمام زباني لهجه‌هاي مختلفي دارد و زبانها باب نقاط جغرافيايي گوناگون توسط افراد طبقات جوراجور اجتماعي، گروههاي سني مختلف و سوابق تحصيلاتي متفاوت تلفظ مي‌شوند .
گروهي از مردم را كه به لسان مشترك سخن مي‌گويند و جملگي در يك يا چند منطقه جغرافيايي زندگي مي‌كنند جامعه زباني و زباني را كه در يك منطقه محدود جغرافيايي يك كشور رايج است گويش مي‌نامند پشت گويش را با لسان محلي مي‌توان مترادف دانست.
فرق گويش حرف لسان اين است كه گويش از سخنگويان كمتري برخوردار است، در منطقه‌اي بسته بكار مي‌رود و ممكن است صورت خطي و آثار مكتوب بازهم نداشته باشد .
معمولا به سمت گونه‌هاي مختلف جغرافيايي يك لسان اعم از رسمي مثل فارسي يا انگليسي يا زبان محلي الگو گيلكي، تركي و لري گویش مي‌گويند .
زبان مردم استان كرمان فارسى با گویش كرمانى است. اين گویش شباهت زيادى به لهجه شيرازى دارد.